Դեկտեմբերի 12-ից Ադրբեջանի մի խումբ քաղաքացիներ արգելափակել են Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի միջեւ հաղորդակցության միակ ճանապարհը: Սննդամթերքի և դեղորայքի հոսքը նվազել է, իսկ նորմալ կյանքը շարունակելու համար անհրաժեշտ պաշարները աստիճանաբար սպառվում են։ Տարածաշրջանը, որն օրական ստանում էր 400 տոննա սնունդ և դեղորայք, այժմ հազիվ թե լավ օրվա ընթացքում մի քանի կոնտեյներ ստանա։ Հիվանդանոցներն անորոշ ժամանակով դադարեցրել են վիրահատությունները, երեխաները սովամահ են լինում, վառելիքի սուր պակաս կա, զրոյական ջերմաստիճանում ընտանիքները չեն կարողանում տաքացնել իրենց տները։
Օսմանյան կայսրությունում, նախքան 20-րդ դարում սովետական ավտոկրատական իշխանության ենթարկվելը, 21-րդ դարում ենթարկվում է կոլեկտիվ պատժի՝ իրենց տներից վտարելու մտադրությամբ։
2020 թվականին՝ COVID-19 համավարակի գագաթնակետին, Ադրբեջանը սկսեց անսպասելի հարձակում, որն այժմ հայտնի է որպես Լեռնային Ղարաբաղի երկրորդ պատերազմ՝ Թուրքիայի բացահայտ մասնակցությամբ և օգնությամբ։ Ադրբեջանը հող էր ուզում՝ առանց այդ հողը բնակեցնող մարդկանց։ Մարտի դաշտում նրա ձեռքբերումներին հաջորդեց Հայոց պատմության բոլոր հետքերը երկրի երեսից ջնջելու անողոք փորձը։ Այն ժամանակ, երբ Հայաստանն իր մայրաքաղաքում պահպանում է միջնադարյան մզկիթը, հիանալի հարաբերություններ ունի իսլամական աշխարհի հետ եւ ողջունում է բոլոր դավանանքների մարդկանց, Ադրբեջանը ձեռնամուխ է եղել իր զավթած տարածքում գտնվող հայկական եկեղեցիների այլանդակմանն ու ավերմանը: Հարյուրավոր հայ զինծառայողներ մինչ օրս մնում են ադրբեջանական գերության մեջ։
Հումանիտար աղետը, որին մենք այսօր ականատես ենք լինում, կամ, ավելի ճիշտ, որը աշխարհը հրաժարվում է տեսնել, էթնիկ զտումների դասագրքային ակտ է։
ՀՀ նախկին նախագահ Արմեն Սարգսյան
https://time.com/6246850/armenia-azerbaijan-nagorno-karabakh-lachin-corridor/